الهی ضیفک ببابک.وقد امرتنی به دعائک  یامحسن قداتک مسی وتجاوز عن قبیح ماعندی به جمیل .. ماعندک یا کریم خدایا بنده ات به درگاه تو آمده.توامرکردی بیام دعاکنم

محرم ازراه میرسد سعی کنیم آگردرگذشته خوب نبود وبخشیده نشده ایم از حسین عاجزانه بخواهیم تا ضمانت وشفاعت مان کند شاید سال دیگر نباشیم پس یا الله...امروز فردادیراست

سالروز ولادت حضـرت امام رضـا (ع) بر همگان مبارک



 مولای من! تو را امام غریب می‌نامند،
می‌دانم بد میزبانی بودند و در مهمان‌نوازی وفا نکردند.

مولای من! بعد از گذشت روزگار، حال تو میزبان ما هستی؛
تو میزبان گریه‌ها و نیازها؛ غم‌ها و دلتنگی‌های ما هستی.
تو که غریبی را احساس کرده‌ای!
حال غریبه‌ها به آستان کرم تو چشم دوخته‌اند و به دستان پر مهرت توسل کرده‌اند.

مولای من! می‌خواهم از زائرانی بگویم که جاده به جاده و شهر به شهر گذشته‌اند،
تا نفسی مهمان شوند و از می عشق تو بنوشند.

مولای من! می‌خواهم از سنگفرش آستان مقدّست بگویم که سجده‌گاه قدوم مهمانانت شده است؛
از کبوتران عاشقی که گرداگرد حرم پاک تو می‌چرخند و تو را طواف می‌کنند؛
از نسیم بگویم که بیرق گنبدت را بوسه‌ باران می‌کند و عطر دلربای تو و اشک تمنای زائرانت را به اوج افلاک میبرد



مولای من! می‌خواهم از آسمان بگویم که هر روز نه، هر ساعت نه،
هر لحظه و ثانیه از تو جان می‌گیرد و در پیشگاه شکوه تو جان می‌دهد.

ای آفتاب مهربانی! می‌خواهم از خورشید بگویم که در هر طلوع
با انوار خود به پنجره فولاد تو چنگ می‌زند و از ضریح تو نور می‌گیرد.

ای حجت خدا! خوش به حال جاده که از قدوم زائرانت بغض تنهایی خود را می‌شکند
و خاک پایشان را به سینه زخم‌آلود خود می‌زند که عمری است از طواف تو جا مانده است.

خوش به حال رواق‌ها، درها و دیوارهایی که از نفس مهمانانت پَِر می‌گیرند و به ضریح پاک تو می‌رسند.
خوش به حال مناره‌ها وکاشی‌ها!

حال در آستانه سالروز طلوع جاودانه تو ای شمس‌الشموس،
از راه دور به میعادگاه عاشقی تو چشم دوخته‌ایم تا از جام کرامتت جرعه‌ای بنوشیم.
عنایتی کن و ما را بی‌نصیب مگردان!



ای امام رئوف، ای غریب غریب نواز!
به آستانة محبّت تو، دامن دامن حاجت می آوریم و صحرا صحرا کرامت می بریم.
چه کنیم که ظرفیت دست و دامن کوچک ما اندک است،
و الاّ دریای احسان تو بیکرانه است.

میلیون ها زائر را می پذیری،
نه منّت می گذاری و نه منّت می پذیری.
هرکس را به نحوی می نوازی،
تو "رضا"یی و همه را راضی بر می گردانی
و ذرّه ای از عنایت تو و ارادت ما کم نمی شود.

آنجا که فرشتگان به کفشداری حرمت مشغولند و کرّوبیان خادمان افتخاری آستان تواند،
ما کمتر از آنیم که خاک پای خستة زائرانت باشیم و "اباصلت" آستانت به شمار آییم.
اما تو زائرانت را دوست داری و در خانة خودت به حضور می پذیری.

لحظه ای که دلمان می شکند و شانه هایمان می لرزد و اشک در دیدگانمان حلقه می زند،
یعنی اذن ورودمان داده ای.
وقتی "السلام علیک" می گوییم،
رواق چشممان با قطرات اشک، آیینه کاری می شود.
آنگاه از پشت ضریح اشک،
سیمای تو را می بینیم که در هاله ای از عصمت سبز قرار دارد
و دست عنایتت بر سر زائران است
و نگاه مهربانت، ضامن آهوی دل ما می شود،
دلی که از همه جا رمیده و به حرم تو روی آورده است.
همه ی هستی ما، نذر یک لحظه حضور در کنار ضریحت باد !
ای هشتمین نور آسمان عشق و دلدادگی ...

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است‏
رَبِّ أَدْخِلْنِی فِی لُجَّةِ بَحْرِ أَحَدِیَّتِکَ وَ طَمْطَامِ یَمِّ وَحْدَانِیَّتِکَ وَ قَوِّنِی بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطَانِ فَرْدَانِیَّتِکَ حَتَّى أَخْرُجَ إِلَى فَضَاءِ سَعَةِ رَحْمَتِکَ وَ فِی وَجْهِی لَمَعَاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ آثَارِ حِمَایَتِکَ مَهِیبا بِهَیْبَتِکَ عَزِیزا بِعِنَایَتِکَ مُتَجَلِّلا مُکَرَّما بِتَعْلِیمِکَ وَ تَزْکِیَتِکَ وَ أَلْبِسْنِی خِلَعَ الْعِزَّةِ وَ الْقَبُولِ وَ سَهِّلْ لِی مَنَاهِجَ الْوُصْلَةِ وَ الْوُصُولِ وَ تَوِّجْنِی بِتَاجِ الْکَرَامَةِ وَ الْوَقَارِ وَ أَلِّفْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَحِبَّائِکَ فِی دَارِ الدُّنْیَا وَ دَارِ الْقَرَارِ وَ ارْزُقْنِی مِنْ نُورِ اسْمِکَ هَیْبَةً وَ سَطْوَةً تَنْقَادُ لِیَ الْقُلُوبُ وَ الْأَرْوَاحُ وَ تَخْضَعُ لَدَیَّ النُّفُوسُ وَ الْأَشْبَاحُ یَا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقَابُ الْجَبَابِرَةِ وَ خَضَعَتْ لَدَیْهِ أَعْنَاقُ الْأَکَاسِرَةِ لا مَلْجَأَ وَ لا مَنْجَى مِنْکَ إِلا إِلَیْکَ وَ لا إِعَانَةَ إِلا بِکَ وَ لا اتِّکَاءَ إِلا عَلَیْکَ ادْفَعْ عَنِّی کَیْدَالْحَاسِدِینَ
پروردگارا مرا در ژرفاى دریاى یگانگى‏ات،و در میان اقیانوس یکتایى‏ات وارد ساز،و با نیروى چیرگى سلطنت‏ تنهاى‏ات توانمند گردان تا به فضاى بى‏کران رحمتت درآیم،درحالى‏که در چهره‏ام درخشندگیهاى‏ پرتو قرب از آثار حمایتت فروزان باشد و به شوکتت پرشکوه باشم،و به عنایتت عزیز باشم،و به آموزش و پرورشت بزرگ و بزرگوار باشم،خدایا خلعتهاى عزّت و قبولى را بر من بپوشان،و برایم راههاى پیوند و پیوستگى را هموار کن، و به تاج کرامت و وقار تاجدارم نما،و میان من و شیفتگانت در دنیا و آخرت پیوند انداز، و از نور نامت شوکت و قوّتى به من عنایت کن که دلها و جانها مطیع من گردند، نفوس و بدنها نزد من فروتن شوند،اى آن‏که گردن گردنکشان برایش خوار گشته،و پادشاهان در پیشگاهش فروتن شده‏اند،پناهگاه و راه رهایى از تو جز به تو نیست و کمکى نیست جز از تو،و تکیه‏گاهى نیست‏ جز بر تو،خدایا!بداندیشى حسودان،
وَ ظُلُمَاتِ شَرِّ الْمُعَانِدِینَ وَ ارْحَمْنِی تَحْتَ سُرَادِقَاتِ عَرْشِکَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ أَیِّدْ ظَاهِرِی فِی تَحْصِیلِ مَرَاضِیکَ وَ نَوِّرْ قَلْبِی وَ سِرِّی بِالاطِّلاعِ عَلَى مَنَاهِجِ مَسَاعِیکَ إِلَهِی کَیْفَ أَصْدُرُ عَنْ بَابِکَ بِخَیْبَةٍ مِنْکَ وَ قَدْ وَرَدْتُهُ عَلَى ثِقَةٍ بِکَ وَ کَیْفَ تُؤْیِسُنِی [تُوئِسُنِی‏] مِنْ عَطَائِکَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِی بِدُعَائِکَ وَ هَا أَنَا مُقْبِلٌ عَلَیْکَ مُلْتَجِئٌ إِلَیْکَ بَاعِدْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَعْدَائِی کَمَا بَاعَدْتَ بَیْنَ أَعْدَائِی اخْتَطِفْ أَبْصَارَهُمْ عَنِّی بِنُورِ قُدْسِکَ وَ جَلالِ مَجْدِکَ إِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْمُعْطِی جَلائِلَ النِّعَمِ الْمُکَرَّمَةِ لِمَنْ نَاجَاکَ بِلَطَائِفِ رَحْمَتِکَ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا وَ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ
و تیرگیهاى شرّ دشمنان را از من دور کن،و به من مهر ورز زیر سراپرده‏هاى عرشت،اى گرامى‏ترین گرامیان،ظاهر هستى‏ام را در به دست آوردن خشنودیت تأیید کن،و قلب و نهادم را با آگاهى بر راههاى رسیدن به پیشگاهت روشن فرما.خدایا چگونه از در خانه‏ات مأیوس و ناامید بازگردم درحالى‏که با اعتماد به تو وارد آن شدم،و چگونه از عطایت ناامیدم مى‏کنى‏ درحالى‏که مرا به دعا در پیشگاهت فرمان دادى،اینک به تو روى آورده‏ام و از تو پناه مى‏جویم بین من و دشمنانم دورى انداز، چنان‏که بین دشمنانم دورى انداختى،به نور پاک و عظمت و بزرگوارى‏ات دیدگان دشمنانم را از دین من نابینا کن،به یقین تو خداى عطابخش نعمتهاى بزرگ و باارزش به بندگان نجواگر خویش هستى،که با لطائف رحمتت تو را مى‏خوانند،اى زنده،اى پاینده‏ اى صاحب بزرگ و کرامت و درود خدا بر مولاى ما و پیامبر ما محمّد و بر خاندان‏ پاک و پاکیزه‏اش همه و همه

(ازهمگان برای امام زمان بیماران من عاصی اگردلت سوخت التماس دعا )